
Osadnictwo żydowskie w Solcu nad Wisłą sięga 1683 roku kiedy to od króla Jana Sobieskiego uzyskali przywilej, na mocy którego mogli zamieszkać w miasteczku.
Gmina żydowska powstała dopiero w 1889 roku i wtedy przystąpiono do budowy synagogi i kirkutu. W listopadzie 1942 roku zakończyła się historia soleckich Żydów wraz z niemiecką akcją „Reinhardt”, w czasie której wywieziono ich do Treblinki i Bełżca.
Prawdopodobnie ostatnią pamiątką po tej społeczności jest kirkut, a właściwie to co z niego pozostało. Zlokalizowany za miastem przy ulicy Polnej, obecnie jest zarośnięty przez wszechobecną nawłoć i krzaki. Niewielki wał z wapiennego kamienia świadczy, że był on kiedyś ogrodzony murem. Kilka lat temu teren został dość dokładnie oczyszczony. Stan obecny pozostawia wiele do życzenia…
Źródło: Hyacinthe Osseux.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis