Korupcja radnych, wójtów i burmistrzów

Korupcja jest – ogólnie rzecz ujmując – nadużywaniem stanowiska lub funkcji dla osiągnięcia prywatnych korzyści.  Można rozpatrywać to zjawisko na dwóch płaszczyznach: prawnej, pojmowanej
jako działanie naruszające przepisy prawa, oraz etycznej, rozumianej jako nieuczciwe zachowanie.

Korupcją polityczną określa się czyny korupcyjne z udziałem przedstawicieli władzy. Termin polityczna odnosi się do polityki rozumianej jako uczestniczenie w sprawowaniu władzy albo wywieraniu wpływu na jej podział. Z etycznego punktu widzenia z korupcją polityczną mamy do czynienia wtedy, gdy osoby politycznie zaangażowane zachowują się nieuczciwie.
Zjawisko to dotyczy wielu sfer działalności politycznej, w szczególności przebiegu wyborów i referendów ogólnokrajowych oraz lokalnych.

Korupcja polityczna jest najczęściej powiązana z:
 wpływaniem na przebieg wyborów i referendów,
 powoływaniem się na wpływy w instytucjach państwowych i samorządowych,
 przyznawaniem korzystnych kontraktów lub stanowisk,
 konfliktem interesów,
 nepotyzmem,
 kumoterstwem,
 finansowaniem partii politycznych,
 uprzywilejowanym traktowaniem niektórych podmiotów gospodarczych w celu zapewnienia sobie w nich intratnego stanowiska po upływie kadencji,
 przywłaszczeniem i sprzeniewierzeniem mienia publicznego,
 przestępczością zorganizowaną.

Sprzedajność urzędnicza (według art. 228 Kodeksu karnego) polega na:
 przyjęciu korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy,
 przyjęciu korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów prawa,
 uzależnieniu wykonania czynności służbowej od otrzymania korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy,
 żądaniu korzyści majątkowej lub osobistej albo
jej obietnicy, w związku z pełnieniem funkcji publicznej.

Przekupstwo (według art. 229 Kodeksu karnego) polega na:
 udzieleniu albo obiecaniu udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji,
 skłonieniu osoby pełniącej funkcję publiczną do naruszenia przepisów prawa lub udzieleniu albo złożeniu obietnicy udzielenia takiej osobie korzyści majątkowej lub osobistej za naruszenie przepisów prawa,
 udzieleniu albo złożeniu obietnicy udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w państwie obcym lub w organizacji międzynarodowej, w związku
z pełnieniem tej funkcji.

Płatna protekcja (według art. 230 Kodeksu karnego) polega na:
 podjęciu się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę poprzez powoływanie się na wpływy w instytucji państwowej, samorządowej, organizacji międzynarodowej albo krajowej lub w zagranicznej jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi albo wywoływanie przekonania innej osoby lub utwierdzenie ją w przekonaniu o istnieniu takich wpływów.
Czynna płatna protekcja, zwana też handlem wpływami (według art. 230a Kodeksu karnego), polega na:
 udzieleniu albo złożeniu obietnicy udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej w zamian za pośrednictwo w załatwieniu sprawy w instytucji państwowej, samorządowej, organizacji międzynarodowej albo krajowej lub w zagranicznej jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, polegające na bezprawnym wywarciu wpływu na decyzję, działanie lub zaniechanie osoby pełniącej funkcję publiczną, w związku z pełnieniem tej funkcji.
Nadużycie władzy (według art. 231 Kodeksu karnego) polega na:
 działaniu na szkodę interesu publicznego lub prywatnego poprzez przekroczenie swoich uprawnień lub niedopełnienie obowiązków,
 działaniu na szkodę interesu publicznego lub prywatnego poprzez przekroczenie swoich uprawnień lub niedopełnienie obowiązków, by osiągnąć korzyść majątkową lub osobistą,
 nieumyślnym przekroczeniu swoich uprawnień lub niedopełnieniu obowiązków, jeśli wyrządzona szkoda jest istotna.