Rząd chce włączyć artystów w system ubezpieczeń społecznych. Koszty tworzonego systemu miałyby zostać pokryte z części wpływów z tzw. opłaty reprograficznej.
Dlatego już wkrótce każde urządzenie, które umożliwia nagrywanie, kopiowanie lub odtwarzanie zewnętrznych środków przekazu oraz posiada wejście USB, będzie objęte tą opłatą w wysokości od 2 do 4 procent wartości. No prawie każde, bo smartfon na tej liście się nie znalazł…
„Artysta zawodowy to nie jest polski wymysł”. Ostre starcie Mazurka z Łepkowską
DZIENNIKARSKIE ZERO #22 – ZLIKWIDUJMY OPŁATĘ REPROGRAFICZNĄ!
DZIENNIKARSKIE ZERO #24 – MAMY PROJEKT USTAWY ZNOSZĄCEJ OPŁATĘ REPROGRAFICZNĄ
Masz komputer – jesteś złodziejem! Czego tu nie rozumiesz?
Za mocne? Przecież to tylko zgrabna, artystyczna metafora, która w przystępny sposób (nawet jeśli dla niektórych zbyt dosadny) opisuje to, do czego można sprowadzić istnienie opłaty reprograficznej. Czym ona jest?
Otóż opłata reprograficzna to rekompensata dla artystów, którzy tracą pieniądze przez kopiowanie ich dzieł. Pozornie brzmi to sensownie. Państwo pochyla się nad pokrzywdzonymi przez los biednymi twórcami i chce im pomóc. Chce im wynagrodzić ich ciężką pracę i oddać skradziony majątek.
Jest tylko jeden problem, gdyż robi to, uznając gremialnie wszystkich za potencjalnych złodziei i nakładając podatek od możliwości popełnienia przestępstwa. Nie wiem, gdzie podziało się domniemanie niewinności, ale ten przepis nawet obok niego nie stał. Tymczasem każdy, kto kupuje nowego laptopa do pracy albo komputer do nauki zdalnej dla swojego dziecka, musi dorzucić się do składki na rzecz rzekomo okradanych artystów.
Ustawa dla artystów, artyści o ustawie
Źródło: Bezprawnik; Benchmark; Kanał Sportowy; RMF24; Ogólnopolska Konferencja Kultury; Money.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis