Teofil Banach (1906–1941) – pedagog, filozof i działacz społeczno-polityczny.
Urodził się w Korytkowie pow. Opoczno. Za swoją rodzinną wieś uznał Dębno, do którego przeniósł się z rodzicami jako dziecko. Uczył się w Sandomierzu i w Kielcach. W latach 1926–1936 zorganizował i prowadził szkołę siedmioklasową w Chotczy. W latach 1936–1940 kierował szkołą w Siennie. Dokształcał się w Warszawie w Instytucie Pedagogicznym, a następnie na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Tam otrzymał stopień magistra filozofii z zakresu pedagogiki.
Po wybuchu II wojny światowej pod koniec 1939 i pierwszej połowie 1940 roku rozpoczął organizowanie konspiracyjnego ruchu ludowego oraz tajnego nauczania na terenie Iłżeckiego. W czerwcu 1940 roku zmuszony był uciekać z tego terenu przed poszukującym go gestapo. Przeniósł się do Warszawy, gdzie działał w konspiracji przybierając pseudonimy: „Jan Dębniak” i „Sulima”. Organizował drukarnie dla Batalionów Chłopskich (przy ul. Książęcej w Warszawie). Działał w Tajnej Organizacji Nauczycielskiej, organizował i redagował pismo dla dzieci i młodzieży.
Aresztowany 26 marca 1941 r. przez gestapo w lokalu konspiracyjnym w Warszawie przy ul. Mokotowskiej. Więziony i torturowany w alei Szucha i na Pawiaku, przewieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Jako więzień obozu miał numer 13218. Zamordowany w Oświęcimiu 2 października 1941 r.
Od 1964 roku jest patronem Szkoły Podstawowej w Siennie, gdzie znajduje się poświęcona mu tablica pamiątkowa.
Źródło: Cz. Barański, K. Furmanek, M. Łata, Tradycja Mazowsza. Powiat Lipski. Przewodnik subiektywny, Mazowiecki Instytut Kultury, Warszawa 2016, s. 66; Publiczna Szkoła Podstawowa w Siennie.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis